INSTRUKTOR NAUKI JAZDY – ZAWÓD CZY MISJA?

Mieliście okazję mam nadzieję obejrzeć serię 3 wywiadów z instruktorami nauki jazdy, w których mogliście zobaczyć jakie jest ich spojrzenie na wykonywany zawód, na proces szkolenia, na bezpieczeństwo ruchu drogowego, na trudności z jakimi się mierzą wykonując ten zawód. Jeśli nie mieliście okazji to serdecznie do tego zapraszam. Kliknijcie tutaj, by przejść do playlisty.

Zawód instruktora nauki jazdy jako to zawód trudny i odpowiedzialny, ale dający olbrzymią satysfakcję, mający wpływ na podniesienie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Zawód. Misja. Biznes? Różnie można patrzeć na zawód instruktora nauki jazdy. Wśród wszystkich zawodów, które człowiek może wykonywać, istnieje grupa takich, które w szczególny sposób służą innym. Profesje te nazywane są zawodami: pożytku społecznego, zawodami zaufania publicznego. Bez wątpienia zawód instruktora nauki jazdy jest takim zawodem. Bo to przecież nie tylko nauczanie, ale i troska o bezpieczeństwo kursanta i innych uczestników ruchu drogowego, ale też praca bardzo często emocjonalna, bo tych emocji w procesie kształcenia pojawia się bardzo wiele. Czy więc jest to zawód z misją? Myślę, że poniekąd tak. Gdy uwolniono zawód instruktora to instruktorem zostało wielu ludzi z przypadku. I szybko z tej pracy zrezygnowali, gdy okazało się, że nie są to łatwe i szybkie pieniądze. Misja to więcej niż zawód. Do instruktorów, którzy są cenieni nierzadko czeka się w kolejce, cieszę, się też, że instruktorzy potwierdzają, że zaczyna się zmieniać sytuacja i mimo tego, że wykupienie kursu na prawo jazdy i nauka prowadzenia samochodu jest pewnego rodzaju usługą, to ludzie coraz chętniej chcą by ta usługa była dobrze wykonana. Szukają profesjonalisty, a nie człowieka z przypadku.

Jest to też oczywiście biznes. Ale ważne jest to, by potrafić się cenić. By jakość dostarczanej usługi była adekwatna do ceny. Często szkoły nauki jazdy prześcigają się w promocjach, zniżkach, ale chyba coraz częściej widać, że nie tędy droga. Wydaje się, że coraz więcej osób jest skłonna zapłacić nieco więcej, ale trafić do instruktora z prawdziwego zdarzenia, który nie będzie odbębniał kolejnych godzin i po obowiązkowych 30 po prostu podpisze kwity i powie, że śmiało można iść na egzamin. Oczekujemy czegoś więcej. Nie tylko nauki do egzaminu, ale po prostu tego, żeby nauczyć się jeździć, nauczyć się myśleć za kierownicą i podejmować adekwatne decyzje. To wszystko przychodzi z czasem, ale podwaliny pod dobre nawyki możemy wynieść właśnie od naszego instruktora.

Badania psychologiczne dla instruktora nauki jazdy

Instruktor w myśl przepisów ustawy o kierujących pojazdami musi, aby zostać, a później wykonywać zawód instruktora przejść pozytywnie badania psychologiczne i lekarskie. Badanie psychologiczne dla instruktora jest standardowe, a jego zakres dotyczy: oceny sprawności intelektualnej i procesów poznawczych, oceny osobowości, z uwzględnieniem funkcjonowania w trudnych sytuacjach, a także dojrzałości społecznej oraz oceny sprawności psychomotorycznej. Warto dobierając metody przy badaniu na instruktora czy kandydata na instruktora wybrać je tak, by rzeczywiście mierzyły one cechy, które uważa się za kluczowe dla tego zawodu. Oczywiście inaczej patrzymy na kandydata, a inaczej na osobę już pracującą w tym zawodzie, czynny instruktor mierzy się z nieco innymi narażeniami, poza tym tutaj w przypadku orzeczenia przeciwwskazań mamy do czynienia z utratą pracy, inaczej w przypadku kandydata.

Do psychologa nie należy weryfikacja jakości pracy

To, co jest ważne i o czym należy pamiętać, to, to że czasami zdarza się taka sytuacja, że dany kandydat na instruktora ma wyniki w porządku, jednak jego cechy osobowości czy temperamentu w naszej opinii nie wróżą mu kariery w tym zawodzie. I teraz jeśli te cechy nie są związane z możliwością stworzenia zagrożenia w ruchu drogowym jak. np. obniżona dojrzałość społeczna, zaburzenia emocjonalne, dezorganizacja zachowania mogąca prowadzić do błędów czy do braku kontroli, to nie powinno się wydawać orzeczenia o istnieniu przeciwwskazań, bo do psychologa nie należy weryfikacja jakości pracy, a to czy dana osoba posiada zestaw cech, który umożliwi bezpieczne wykonywanie czynności instruktora.

Na pewno przy instruktorach trzeba zwrócić szczególną uwagę na obszar dotyczący komunikacji interpersonalnej, dojrzałości społecznej, a także na efektywne sposoby radzenia sobie ze stresem. Ta praca się ze stresem i z presją mocno wiąże, tez z dużą odpowiedzialnością , więc jest to obszar na pewno do psychoedukacji, warto podpytywać jak badani radzą sobie ze stresem, i w razie czego podpowiadać efektywne sposoby, takie które są adaptacyjne.

Wypalenie zawodowe

I wreszcie kwesta wypalenia zawodowego, na który ten zawód jest szczególnie narażony, jako zawód z misją. Każdorazowo w przypadku przedłużania uprawnień na instruktora, warto poruszać ten temat w wywiadzie. Wypalenie wynika z niewłaściwych reakcji na stres w pracy i braku odpowiedniego podejścia do wewnętrznych i zewnętrznych napięć z nią związanych. Kiedy zauważymy, że diagnostykę warto poszerzyć z tym kierunku, to na pewno dobrze jest określić czy sprawdzić poziom stresu czy podczas wywiadu, czy ogólnie krótkim kwestionariuszem dającym nam obraz poziomu odczuwanego stresu czy nieco bardziej rozbudowanym, żeby móc rozróżnić źródło stresu czy jest to zwykłe napięcie emocjonalne, stres zewnętrzny, intrapsychiczny, tak żeby też odpowiednie dać zalecenia czy odpowiednio przeprowadzić rozmowę psychoedukacyjną. Jest też narzędzie do oceny wypalenia zawodowego – LBQ Massimo Santinello.

Instruktorom-pasjonatom należy się ogromny szacunek

Ja robiąc kurs prawa jazdy myślałam, że jest to łatwy zawód, dopiero kiedy zaczęłam pracować jako psycholog transportu to zmieniłam zdanie, poznałam wielu fantastycznych instruktorów, którzy naprawdę wykonują swój zawód z misją, pasją, którym należy się olbrzymi szacunek, bo wykonują kawał dobrej roboty kształcąc pokolenie przyszłych kierowców.