Witajcie moi Drodzy w ten kolejny mroźny dzień. Dziś mam dla Was garść informacji o tym, jak wyglądają badania psychologiczne dla osób pracujących na wysokości. Są to najczęściej badania z zakresu medycyny pracy, badań profilaktycznych. Możecie dostać skierowanie od lekarza lub pracodawcy. Podobnie jak w przypadku badań dla operatorów, mamy tutaj istny galimatias, jeśli chodzi o przepisy prawa. Mamy tak:
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. Dostępne tutaj: KLIK.
- Listę prac wymagających pełnej sprawności psychoruchowej. Dostępne tutaj: KLIK
- Wytyczne IMP-u z Łodzi. Dostępne np. tutaj: KLIK.
Jeśli spojrzycie sobie do rozporządzenia to tam, mamy wyraźną informację, że jednym z czynników szkodliwych w pracy może być: „praca wymagająca pełnej sprawności psychoruchowej, a także „praca na wysokości do 3 m. lub powyżej 3 m.”. I mamy tutaj informację o niezbędnych i pomocniczych badaniach czy konsultacjach dla badań wstępnych i okresowych. Badaniem pomocniczym są w przypadku prac wymagających pełnej sprawności psychoruchowej testy sprawności psychoruchowej. No i sprawa jest jasna. Lekarz może takie zlecić, albo i nie. Sprawa się komplikuje, bo już przy czynniku szkodliwym „wysokość do i powyżej 3 m.” takiego zapisu nie ma. Nie ma słowa o testach sprawności psychoruchowej ani w badaniach obligatoryjnych ani fakultatywnych. Oczywiście jest tam zapis „w zależności od wskazań”. Czyli lekarz MOŻE, ale NIE MUSI Was na takie badania skierować. Lekarz może (i często posiłkuje się) wytycznymi Instytutu Medycyny Pracy, a w nich możemy przeczytać, że w zasadzie pracę na wysokości należałoby traktować jako pracę wymagającą pełnej sprawności psychoruchowej. A to otwiera nam możliwość, aby w oparciu o wspomniane już rozporządzenie „domagać się” badań psychologicznych. I co z tym fantem można zrobić? Żeby sprawa była jasna: wytyczne (nawet IMP-u) nie stanowią prawa, w związku z tym przede wszystkim należy opierać się na rozporządzeniu. Na szczęście (lub i nie) zawiera ono ten super zapis: „w zależności od wskazań”. No dobrze, co dalej? Kto może Was na takie badania kierować? Decyzja praktycznie zawsze zależy od lekarza. To on wystawia Wam „kwit” dopuszczający Was do pracy i to on decyduje, jakie konsultacje są mu do tego potrzebne. A robi to m.in. w oparciu o skierowanie od pracodawcy, w którym to, pracodawca zaznacza, jakie czynniki szkodliwe występują na Waszym stanowisku pracy.
Wiecie jak to wygląda w praktyce? Przynajmniej w Trójmieście. Przede wszystkim, jeśli mówimy o pracy na wysokości i możliwości wykonywania badań psychologicznych, ze względu na ten czynnik szkodliwy: to mówimy o pracy na wysokości powyżej 3 m. Nie spotkałam się, żeby ktoś mając wpisaną na skierowaniu od pracodawcy „pracę na wysokości poniżej 3 m.” musiał przechodzić badania psychologiczne. Są placówki medyczne, które zawsze kierują na badania psychologiczne (nieważne czy operator, wysokość czy pojazd służbowy), a są takie, które jak nie muszą, to nie kierują. I mają do tego prawo. Po prostu.
Ok, ale załóżmy, że macie już w ręce skierowanie na badanie psychologiczne. Jak ono w zasadzie wygląda? Jest bardzo podobne do badań, jakie przechodzą operatorzy, nieco podobne do badań dla kierowców.
Badanie psychologiczne składa się z 3 części:
- rozmowy z psychologiem,
- części aparaturowej (oceniana jest koordynacja wzrokowo-ruchowa i refleks),
- części testowej (oceniania jest najczęściej sprawność intelektualna i procesów poznawczych oraz poziom lęku).
Jednym z elementów badania psychologicznego może być także badanie widzenia stereoskopowego. Może je także wykonywać lekarz okulista. Pamiętajcie, że pracując na wysokości MUSICIE mieć PRAWIDŁOWE widzenie stereoskopowe. Więcej o widzeniu stereoskopowym możecie przeczytać: TUTAJ.
Więcej szczegółów dowiecie się z filmiku. Zapraszam do oglądania i do następnego 🙂
Więcej szczegółów dowiecie się z filmiku. Zapraszam do oglądania i do następnego 🙂
Ciekawy artykuł
Ciekawy artykuł ale nie opiera się a aktualne wytyczne i rozporządzenia no wytycznych IMP przy pracy na wysokości po wyżej 3 metrów nie ma już wymagania widzenia przestrzennego a co za tym idzie osoba która widzi v=0.8/0.1 i nie ma stereoskopowego widzenia może pracować na wysokości . proszę o uaktualnienie wiedzy i wpisu.
Proszę zwrócić uwagę na datę wpisu. Jest cały osobny artykuł o nowych wytycznych impu.
Tu jest artykuł o nowych wytycznych: https://psycholog-transportu.blogspot.com/2019/01/nowe-wytyczne-instytutu-medycyny-pracy.html
aha
Wspaniały blog wiele przydatnych informacji zawartych w poszczególnych postach, Dzięki Ci za to serdeczne, zapraszam także do siebie…
Prawdziwy przyjaciel wnosi więcej w nasze szczęście niż tysiąć wrogów w nasze nieszczęście. M. von Ebner-Eschenbach.
Doceniam Twoje poglady, często tutaj bywam, serwerem proxy często się nakrywam, Czytam wiele postów, myślę, kontempluję, Twojego bloga nad wyraz szanuję 🙂
By aktorka odniosła sukces, powinna mieć twarz Wenus, umysł Minewry, wdzięk Terpsychory, pamięć wziętego prawnika oraz skórę z gaźnika. E. Barrymore UMS*
Dzięki za ten wpis jest ciekawy i inspirujący. Tylko nie zasypiaj gruszek w popiele czekam na więcej.
Czytam Twgo bloga nader często, regularnie, odwiedź też mojego mówię będzie fajnie… 🙂
Brawo tak trzymać. Widać, że dbasz o merytoryczne wpisy na Twoim blogu, Dzięki i zapraszam do siebie…